W ramach dwudniowych uroczystości z okazji 179. urodzin Marii Konopnickiej, organizowanych w dniach 21-22 maja 2021 r. przez Urząd Miasta w Ciechanowie w Parku M. Konopnickiej, mieli też uczestniczyć literaci. W sobotę, 22 maja 2021 r., zaplanowano m.in. prezentacje książek na stoliku w jednym z namiotów Urzędu Miasta, składanie kwiatów pod pomnikiem Poetki, itp. Niestety, przeszkodziła ulewna sobota i wydarzenie odwołano.

   Ale delegacja Związku Literatów na Mazowszu (Teresa Kaczorowska, Wiktor Golubski, Barbara Sitek-Wyrembek) pokłoniła się patronce kultury Ciechanowa dokładnie w dniu Jej urodzin, w niedzielne południe, 23 maja 2021 r. Złożyła kwiaty przy pomniku Poetki i prosiła patronkę kultury Ciechanowa o wspieranie środowiska literackiego… Niektórzy literaci zaprezentowali też swoje wiersze dedykowane Marii Konopnickiej na stronie www.zlmaz.pl

   Maria Konopnicka urodziła się 23 maja 1842 r. w Suwałkach, zmarła 8 października 1910 r. we Lwowie. Jest związana z Ziemią Ciechanowską poprzez najmłodszego syna Jana konopnickiego (tylko po nim m doczekała wnuków), bywała nad Łydynią w latach 1903-1909, pisała, współpracowała z miejscowymi pozytywistami, m.in. z Aleksandrem Świętochowskim, który na ostatnie 30 lat swego życia osiedlił się w podciechanowskiej Goołotczyźnie. Poetka jest patronką kultury Ciechanowa.

Teresa Kaczorowska

Odrodzić się na nowo…

 Mówcie mi o wiośnie, o wiośnie,

Co z czarnych ugorów wybucha…

- Chcę, muszę uwierzyć w moc życia,

Chcę, muszę uwierzyć w moc ducha!

(Maria Konopnicka, Podwiośnie)

Droga Mario, piszę do Ciebie z ogrodu mojego

i nie doniosę Ci nic szczególnego

nad to, że nic nie czaruje tak

jak budzący się wiosną świat.

W zmartwychwstającym ogrodzie

magnolia króluje

z kwiatami jak z porcelany

a tuż za nią czereśnia, wiśnie i śliwy

olśniewają niczym panny młode

i dalej forsycja słoneczna

choć już blask swój kończy

gdyż złoci duszę od tygodnia.

A gdybyśmy zeszły niżej

to ujrzymy hiacynty wonne

(różnokolorowe)

i tulipany dumne

(najbardziej wdzięczne te malutkie)

i pierwiosnki delikatne

(ich kępy jednak co roku większe)

i ulubione majówki moje

(ciemnoniebieskie, jak na Suwalszczyźnie)

i niezapominajki modre

(jak zawsze słodkie)

i bratki zasłuchane w koncert kosa

(choć mrugają szelmowsko oczyma).

I nie można nie ulec, Mario

temu czarowi wiosny

tej energii niebywałej

z głębi ziemi i od Boga płynącej…

I też nie odrodzić się na nowo…

Ciechanów, 27 kwietnia 2015

(z tomu Teresy Kaczorowskiej Listy do Marii Konopnickiej z lat 2010-2020, Ciechanów 2020)