W szlachetnym darze życia

dla stolicy,

męstwo i godność

po ulicach.

W za dużych hełmach z opaską

"Polska Walcząca",

w szarych mundurach u stóp kamienic

czuwający.

Młode wejrzenia płoną, a ramiona

pod karabinem

w wyłomach murów, pustych oknach

- nabij - pal - nabij!

Jasne warkocze tulą się do ruin

i drżą,

z torbą sanitariuszki do ciał i dusz

dotrzeć chcą.

Ktoś z różańcem przemyka

pośród pogorzeliska,

pociechę nieść trzeba i namaszczenie

- śmierć blisko.

Śródmieście walczy i w dymach

szloch skrywa,

a serce łomotem

sławi czyn obrońców,

obejmuje ich czoła,

każdy kamień, mur każdy.

Woła

pieśń utrudzona ogniem i czernią,

wierna

mundurom, warkoczom, różańcom,

składa hołd warszawskim powstańcom.