kiedy zbierałam złote liści

zagrała kapela z pobliskiej karczmy 

sprzed dwustu lat

jej dźwięki słyszał pewnie w 1828

Fryderyk młody

ukryty w parku Pruszaków

słuchał wzruszał się delektował  

przetwarzał  w nuty  mazurków

nie czując w zaaferowaniu chłodu ani wilgoci

dopiero po dwustu latach

odział go artysta w płaszcz miękki i długi

stąd Chopin tu wciąż stoi i słucha…

choć nie ma już karczmy

nie ma altanki

nie ma Pruszaków…

ale są mazurki

i  filigranowy kompozytor w opończy

             Sanniki, 17.października 2004